Θεραπεία για θηλώματα στο λαιμό: αποτελεσματικότητα και παρενέργειες

Η θεραπεία για θηλώματα στον αυχένα έχει αντιιικά και ανοσοδιεγερτικά αποτελέσματα και σας επιτρέπει να καταστέλλετε τη δραστηριότητα του HPV. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά φάρμακα που μπορούν να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά την ασθένεια. Όλοι βοηθούν στη μείωση της δραστηριότητας του ιού, αλλά δεν συμβάλλουν στην πλήρη απομάκρυνση των θηλωμάτων, η οποία απαιτεί ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση.

Γιατί εμφανίζονται θηλώματα στο λαιμό;

Ο λαιμός βρίσκεται σε στενή επαφή με το κολάρο του ενδύματος. Με την ενεργή εφίδρωση, εμφανίζεται υγρασία, η οποία είναι η βέλτιστη κατάσταση για την ανάπτυξη θηλωμάτων. Ένας ιός προκαλεί την εμφάνισή τους, ο οποίος διεισδύει στο σώμα από το εξωτερικό και συσσωρεύεται στα επιθηλιακά κύτταρα.

Η δεύτερη προϋπόθεση για την έναρξη της νόσου είναι η μειωμένη ανοσία. Μόνο στην περίπτωση παθολογικά χαμηλών ανοσοαποκρίσεων, ο ιός πολλαπλασιάζεται ενεργά και επηρεάζει το δέρμα του λαιμού. Το μέγεθος των νεοπλασμάτων και ο αριθμός τους εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από τον αριθμό των κυττάρων ιών που υπάρχουν στο σώμα.

Πώς μοιάζει;

Η αυχενική θηλωμάτωση μπορεί να έχει διαφορετικές μορφές κονδυλωμάτων:

1. αιχμηρά- έχουν μια κοινή βάση και πολλές θηλές στην άκρη. Μαλακό και απαλό με κρεατικό τόνο. Πιο επιρρεπείς σε τραυματισμό.
2. Επίπεδο- μοιάζει με ένα μικρό στρογγυλό σημείο ανοιχτού καφέ χρώματος. Οι εξωτερικές εκδηλώσεις είναι παρόμοιες με ένα mole.
3. Filiform- μεμονωμένα θηλώματα που μοιάζουν με λεπτές κλωστές με ύψος 2-3 cm. Με τραύμα, προκαλείται πόνος. Η μόλυνση είναι δυνατή στο σημείο του τραύματος.

Τα θηλώματα συχνά συγχέονται με τα σημάδια, αλλά δεν έχουν τίποτα κοινό. Η θηλωμάτωση προκαλείται από έναν ιό, οπότε είναι αδύνατο να το ξεφορτωθούμε μόνο με την αφαίρεση του νεοπλάσματος. Απαιτείται σύνθετη θεραπεία, η οποία πραγματοποιείται σταδιακά.

Φάρμακα για τη θεραπεία των θηλωμάτων στο λαιμό

Το κύριο καθήκον της φαρμακευτικής θεραπείας είναι μια ολοκληρωμένη επίδραση στα ιικά κύτταρα, η οποία επιτυγχάνεται μέσω της κατάποσης αντιιικών και ανοσορυθμιστικών παραγόντων. Η θεραπεία πρέπει να επιλέγεται από γιατρό λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του σώματος και τον τύπο του HPV.

Φάρμακα

Τα αντιιικά φάρμακα δρουν στα κύτταρα του ιού, προκαλώντας την καταστροφή και καταστροφή τους. Συνταγογραφούνται όταν η θηλώματα έχει προχωρημένη μορφή και υπάρχουν περισσότερα από 10-15 νεοπλάσματα στον αυχένα.

Τα ανοσοδιεγερτικά βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να "ξυπνήσει" επηρεάζοντας τη σύνθεση των ανοσοκυττάρων. Τα συνταγογραφούνται από το γιατρό με βάση τα αποτελέσματα του ανοσογράφου.

Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το βαθμό βλάβης στο δέρμα του λαιμού και από το επίπεδο του ιού στο αίμα. Η επιλογή αυτού ή αυτής της θεραπείας καθορίζεται μόνο από τον γιατρό. Η αυτοθεραπεία μπορεί να είναι αναποτελεσματική και επιβλαβής για την υγεία σας, ειδικά εάν έχετε χρόνια ασθένεια.

Αλοιφές

Ένα φάρμακο κατά του θηλώματος για τοπική χρήση που σας επιτρέπει να δράσετε και να καταστρέψετε τη συσσώρευση ιών κυττάρων. Με τη σωστή θεραπεία, τα θηλώματα μειώνονται σε μέγεθος και εξαφανίζονται εντελώς όταν έχουν αρχικά στάδια.

Η αλοιφή εφαρμόζεται επιλεκτικά με βαμβάκι ή ωτοασπίδα. Ο σοβαρός κνησμός, η ερυθρότητα στο λαιμό και η εμφάνιση κηλίδων είναι οι λόγοι απόσυρσης από τη φαρμακευτική αγωγή και αναθεώρησης της θεραπείας.

Κρέμες

Οι κρέμες έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα στο θηλώματα, αλλά διαφέρουν ως προς τη συνέπεια και την ικανότητά τους να διεισδύουν στα βαθιά στρώματα της επιδερμίδας και να εξουδετερώνουν όχι μόνο το εξωτερικό μέρος του θηλώματος, αλλά και τη ρίζα του.

Τα φάρμακα για θηλώματα στον αυχένα πρέπει να χρησιμοποιούνται με εξαιρετική προσοχή, καθώς μπορούν να επηρεάσουν όχι μόνο το ίδιο το θηρίωμα, αλλά και σε υγιείς περιοχές του δέρματος.

Μέθοδοι υλικού για τη θεραπεία των θηλωμάτων

Το θηλώδες αποτελείται από αλλοιωμένα και ιικά επιθηλιακά κύτταρα που πρέπει να αφαιρεθούν.

Για αυτό χρησιμοποιούνται σύγχρονες μέθοδοι υλικού:

1. Θεραπεία ραδιοκυμάτων- η πιο ανώδυνη και πιο αποτελεσματική μέθοδος αφαίρεσης ενός νεοπλάσματος, μετά την οποία δεν δημιουργούνται ουλές.
2. Cryodestruction- Κατάψυξη των κονδυλωμάτων, στην οποία ο ιός πεθαίνει εντελώς.
3. Ηλεκτροπηξία- καύση θηλωμάτων με τη βοήθεια ηλεκτρικής ενέργειας, μετά την οποία σχηματίζεται μια πληγή.
4. Αφαίρεση λέιζερ- συνταγογραφείται για βαθιές βλάβες στο δέρμα. Η διαδικασία είναι εξαιρετικά επώδυνη και συνεπώς απαιτεί τοπική αναισθησία.

Η καλύτερη θεραπεία για θηλώματα στον αυχένα είναι η απομάκρυνση των ραδιοκυμάτων. Πριν από τη διαδικασία, συνταγογραφείται θεραπεία με αντιιικά και ανοσοδιεγερτικά φάρμακα, τα οποία μειώνουν τη δραστηριότητα του ιού.

Χειρουργική αφαίρεση

Η αφαίρεση των θηλωμάτων στο λαιμό δεν χρησιμοποιείται στην πρακτική της θεραπείας με θηλώματα. Αυτό οφείλεται στους ακόλουθους παράγοντες:

1. Χαμηλή απόδοση της διαδικασίας - μόνο το επιφανειακό μέρος του νεοπλάσματος αφαιρείται και η ρίζα παραμένει στη θέση της.
2. Υψηλός κίνδυνος τραυματισμού - υπάρχουν αγγεία και τριχοειδή αγγεία στο λαιμό. Η αιμορραγία δεν μπορεί να αποφευχθεί εάν υποστεί βλάβη.
3. Η πιθανότητα υποτροπής - μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, θα εμφανιστούν νέα κονδυλώματα στη θέση του αποκοπέντος θηλώματος.

Ο ίδιος ο γιατρός συνταγογραφεί αυτή ή αυτή τη διαδικασία με βάση τα αποτελέσματα των διαγνωστικών. Τα επιφανειακά επίπεδα θηλώματα απομακρύνονται καλύτερα με κρυοκαταστολή, ενώ τα μυτερά νεοπλάσματα με ρίζα απαιτούν μια βαθύτερη επίδραση που είναι στη δύναμη ενός λέιζερ.

Λαϊκές θεραπείες

Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση συνταγών εναλλακτικής ιατρικής χωρίς να συμβουλευτείτε έναν ειδικό και να υποβληθείτε σε πλήρη διάγνωση. Ορισμένα θηλώματα προκαλούνται από έναν ιό με υψηλή ογκογένεια, οπότε οποιοσδήποτε χειρισμός και καταστροφή ενός νεοπλάσματος μπορεί να λειτουργήσει ως έναυσμα για την ανάπτυξη καρκίνου.

Μερικές φορές οι λαϊκές θεραπείες για θηλώματα στο λαιμό είναι η μόνη διέξοδος, καθώς τα παραδοσιακά φάρμακα βλάπτουν το ήπαρ και την πεπτική οδό. Ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιούνται με εξαιρετική προσοχή.

Εάν υπάρχουν αρκετά θηλώματα στο δέρμα του λαιμού και είναι μικρά, ο γιατρός μπορεί να συστήσει θεραπεία στο σπίτι, με βάση αυτοσχέδια μέσα.

Τα πιο αποτελεσματικά είναι:

1. Χυμός σελαντίνης- Εφαρμόστε φρέσκο ​​χυμό από το στέλεχος του φυτού στο θηλώματα, μετά το οποίο γίνεται μικρότερο. Η διαδικασία είναι επώδυνη αλλά πολύ αποτελεσματική.
2. Κρέμα σκόρδου- Πάρτε 1 σκελίδα σκόρδο, ψιλοκόψτε την σε πουρέ πατάτας και προσθέστε σε μια κουταλιά της σούπας κρέμα μωρού. Απλώστε στο θηλώμα σε παχύ στρώμα
3. Βάμμα κηροζίνης καρυδιού- Χρησιμοποιήστε 5 κουταλιές της σούπας καθαρή κηροζίνη για μια χούφτα πράσινα καρύδια. Όλα τα συστατικά αναμιγνύονται σε ομοιογενή μάζα και αφήνονται στο ψυγείο για 7-10 ημέρες. Απλώστε σε ένα λεπτό στρώμα για 3-4 ώρες και μετά πλύνετε το δέρμα με ζεστό νερό και σαπούνι.

Ορισμένες συνταγές μπορούν να προκαλέσουν ταχεία επιδείνωση και ενεργή ανάπτυξη θηλωμάτων σε όλο το λαιμό. Αυτό απαιτεί συνεχή παρακολούθηση από γιατρούς. Οι λαϊκές θεραπείες για θηλώματα στο λαιμό συμβάλλουν στη μείωση της εκδήλωσης του ιού, αλλά δεν μπορούν να καταπολεμήσουν πλήρως.

Τα τσάι από βότανα χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων βοτάνων με βακτηριοκτόνες και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες: χαμομήλι, φασκόμηλο, μέντα, μήτρα, coltsfoot, τσουκνίδα, κολλιτσίδα.

Ολόκληρη η διαδικασία αυτοθεραπείας πρέπει να παρακολουθείται από γιατρό. Η υψηλότερη αποτελεσματικότητα της θεραπείας επιτυγχάνεται όταν οι λαϊκές συνταγές υποστηρίζονται από αντιιικά και ανοσοδιαμορφωτές. Εάν εμφανιστούν παρενέργειες, είναι απαραίτητο να επιστρέψετε στην παραδοσιακή θεραπεία.

Πρόληψη

Είναι αδύνατο να προστατευτείτε πλήρως από τον HPV καθώς ο ιός μπορεί να κρυφτεί οπουδήποτε. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες οδηγίες που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου μόλυνσης:

1. Αποφύγετε την επαφή με ένα άρρωστο άτομο και μην χρησιμοποιείτε ποτέ τα οικιακά του είδη.
2. Περιορίστε τις επισκέψεις σε σάουνες και πισίνες όπου η πιθανότητα μόλυνσης είναι εξαιρετικά υψηλή.
3. Εάν έχετε κανονικό σεξουαλικό σύντροφο, χρησιμοποιήστε αντισύλληψη φραγμού.
4. Τηρείτε τους κανόνες προσωπικής υγιεινής, μην δίνετε σε κανέναν προσωπικά αντικείμενα ή ρούχα.
5. Ενίσχυση της ανοσίας μέσω της σωστής διατροφής και ενός ενεργού τρόπου ζωής.
6. Εγκαταλείψτε τις κακές συνήθειες υπέρ ενός υγιεινού τρόπου ζωής.

Εάν ένα άτομο έχει ισχυρή ανοσία, μετά τη μόλυνση, το σώμα μπορεί να ξεπεράσει τον ιό και να αποτρέψει τη συσσώρευση και εκδήλωσή του με τη μορφή θηλωμάτων.